Jeśli w zdaniu chcemy odnieść się do czegoś, co zostało przed chwilą wspomniane, to mówimy o zdaniach przydawkowych i wówczas są nam do tego potrzebne zaimki względne. W tym artykule dowiecie się, czym są i jak się tworzy zdania przydawkowe oraz jaki udział w zdaniach przydawkowych mają zaimki względne.
Zdania przydawkowe, czyli Relativsätze [Relatifzetse], to inaczej zdania poboczne. W języku polskim nie występują samodzielnie i tak samo wygląda to w języku niemieckim – są zależne od zdania głównego, nadrzędnego lub jeśli takie istnieje, to od innego zdania pobocznego. Takie zdania dostarczają nam więcej informacji. O czym? O kim? Najczęściej chodzi o rzeczownik lub zaimek znajdujący się w zdaniu nadrzędnym. Dlatego Relativsatz zwykle stoi tuż za wyrazem, do którego się odnosi. Są tylko oddzielone przecinkiem.
Podczas tworzenia zdania przydawkowego ważne jest zastosowanie odpowiedniego zaimka względnego. Wyglądają one jak rodzajniki określone der, die, das i podlegają odmianie. Zaimek względny pełni ważną funkcję, ponieważ odnosi się on do wyrazu w zdaniu nadrzędnym.
Przykłady:
Kinder, die wenig essen, werden hungern. – Dzieci, które mało jedzą, będą głodne. [Kinda, di weniś esen, werden hungern.]
Das ist der Mann, der mir Deutsch beigebracht hat. – To jest mężczyzna, który uczył mnie języka niemieckiego. [Das ist der Man, der mija Dojcz bajgebraht hat.]
Der Mann, dessen Frau gestorben ist, nimmt es schwer. – Mężczyzna, którego kobieta zmarła, źle to znosi. [Der Man, desen Frał gesztorben ist, nimt es szfer.]
Liczba i rodzaj zaimka względnego, na który się zdecydujemy zależy od rzeczownika, do którego zaimek się odnosi. Przypadek natomiast zależny jest od struktury zdania.
Relativpronomen, czyli zaimek względny. Łączy podrzędne zdanie przydawkowe ze zdaniem nadrzędnym i w ten sposób powstają zdania „który, która, które”. Aby zbudować zdanie przydawkowe należy również znać rodzajnik rzeczownika, który chcemy opisać.
die Frau – kobieta [di Frał]
Da steht eine Frau, die ich kenne. – Tam stoi kobieta, którą znam. [Da sztejt ajne Frał, di iś kene.]
das Kind – dziecko [das Kint]
Das ist das Kind, mit dem ich spielen möchte. – To jest dziecko, z którym chcę się bawić. [Das ist das Kint, myt dejm iś szpilen myśte.]
Ważne jest, aby dobierać i nauczyć się odpowiedniej odmiany zaimków względnych przez przypadki, ponieważ w języku polskim również źle brzmi zdanie np. „To jest kobieta, z którym byłam na spotkaniu”.
| DER | DIE | DAS | DIE | |
| NOMINATIV | der | die | das | die |
| GENITIV | dessen | deren | dessen | deren |
| DATIV | dem | der | dem | denen |
| AKKUSATIV | den | die | das | die |
Zdania przydawkowe wprowadzają „dodatkowe” informacje np. o rzeczowniku. Wprowadza się je poprzez zaimki względne, które wyglądają jak rodzajniki określone der, die, das. Zdania przydawkowe można wprowadzić również za pomocą słów was (co) lub wo (gdzie).
LAXO Care - Poznań
ul. Droga Dębińska 3A
61-555 Poznań
tel. +48 61 666 2993
LAXO Care - Nowa Sól
ul. Traugutta 12b/12
67-100 Nowa Sól
tel. +48 61 666 4757
LAXO Care - Ostrów Wielkopolski
ul. Wrocławska 13-15
63-400 Ostrów Wielkopolski
tel. +48 62 584 2255
